Ik heb heel veel te danken aan de trainers, coaches in mijn leven. Ik werd hard aangepakt, want discipline en structuur waren als jonge speler niet mijn sterkste eigenschappen. Ik was als speler lange tijd ook nerveus in het spel. Ik compenseerde maskeerde dat vaak door een grote mond op te zetten en bravour. Uiteindelijk leer je daar anders mee om te gaan en leer je dat uiteindelijk om te buigen naar resultaat door wils- en daadkracht. Een oud collega topvolleyballer schopte dat er tijdens een wedstrijd letterlijk bij me in. Na een enorme schop onder mijn achterwerktijdens een wedstrijd, legde Frank mij vloekend en tierend uit dat de tribunes vol zaten met mensen die kaartjes hadden gekocht om naar ons te mogen kijken en dat ik gewoon moest doen wat ik op trainingen al duizenden keren vaker had gedaan. En dat het vooral niet de bedoeling was om te gaan verliezen door angstig en nerveus te zijn. Tja………. Dat inzicht bracht uiteindelijk rust. Lef tonen. Plezier maken en genieten door datgene te doen wat je gewoon goed kan, super….. Bekers winnen, prijzen pakken, geld verdienen… Allemaal resultaat van je (gezamenlijke) inzet. In het bedrijfsleven is dat niet anders. Ik vind dat te vaak de focus ligt op ‘geld’ en acties. Het gaat om wat jezelf er aan gaat doen. Wat ga je meer doen, vaker doen, minder doen ten opzichte van gisteren. Vooral ook weten waar je kracht ligt en wat je valkuil is. Openstaan voor en team en voor feedback. Ergens voor gaan………… Je passie vinden………. Heerlijk’.
Als manager heb ik op jonge leeftijd ook veel kansen gekregen in het bedrijfsleven. Op een niveau waarvoor je niet meer ingewerkt kan worden. Luisteren naar je omgeving, argumenten aanhoren, dan kiezen en ervoor gaan. Ik ben die directeuren en managers erg dankbaar. Ik heb er veel van geleerd, nog steeds.
Ik help mensen om dit proces ook aan te gaan met zichzelf. Ik doe dat in het bedrijfsleven en ook nog steeds in de topsport. Inspirerend werk.